2020 itibariyle, Dünya’nın üzerindeki yörüngede 19.000’den fazla ayrı ayrı izlenen uzay çöpü var. Bunlardan sadece 2.200’ü operasyonel uydu. Gittikçe daha fazla uydu yükseldikçe, çarpışma riski artıyor. Peki hükümetler bu sorunu bir çözüme kavuşturmak için ne yapıyor? Hiçbir şey.
Bilinen 19.000 uzay çöpüne ek olarak, Dünya’nın etrafında dönen 10 cm’den daha büyük tahmini 15.000 parça var. Bir santimetreden daha büyük olduğu tahmin edilen bir milyon parça var.
2007’de Çin hükümeti, feshedilmiş bir hava uydusuna bir “kinetik öldürme aracı” (esas olarak roket ateşlemeli bir mermi) fırlatarak bir uydu karşıtı füze testi gerçekleştirdi. Bu tek olay, birçoğu bugün yörüngede kalan 3.000’den fazla izlenen ve izlenen uzay çöpü parçası üretti.
10 Şubat 2009’da İridyum şirketi tarafından yönetilen bir iletişim uydusu eski bir Rus askeri uydusu ile çarpıştı. Her iki uydu da yok edildi ve 2.000’den fazla kataloglamış uzay çöpüne yol açtı.
Uydu tabanlı internet şirketleri “mega takımyıldızlar” filolarını yörüngeye fırlatmaya devam ettikçe, çarpışma riski sadece zamanla artıyor.
Atmosferimizin sürüklenmesi bazı küçük uzay çöplerini temizleyebilirken, tehlikeli bir şekilde bir devrilme noktasına yakınız. Olasılığı ilk ana hatlarıyla belirten NASA bilim adamından sonra, Kessler Sendromu olarak adlandırılan uzay çöpü çarpışmaları, daha fazla çarpışmaya dönüşebilir, bu da daha fazla çöp üretir, bu da daha fazla uzay çöpü üretir, düşük Dünya yörüngesine bir nesil boyunca tamamen erişilemez hale gelene kadar kontrolden çıkar.
Tüm bu uzay çöplüğü için ne yapacağız? Şu anda, pek değil. ABD Uzay Gözetleme Ağı (Uzay Kuvvetlerinin bir parçası) uzay çöplerini izler ve uyarılar verir, ancak manevralar hakkında karar vermek bireysel uydu operatörlerine bağlıdır.
Uzay çöplerini temizlemek için birçok öneri var, ancak tüm çözümler maliyetli ve etkisiz. Şu anki dünya çapındaki strateji… fırlatmak ve parmaklarımızı çaprazlamaktır.
Kaynak: www.universetoday.com/151835/we-need-to-fix-space-junk-before-its-too-late/
İlk yorum yapan siz olun